Hanneke I

Zondagmorgen, in alle vroegte stap ik in mijn auto, en neem de camera mee. Alhoewel de zon schijnt en het een onbewolkte dag gaat worden, is het steenkoud. Het heeft vast gevroren vannacht. Ik rijd weg, een uurtje rijden voor de boeg. Snel de snelweg op, en dan mijmer ik weg. Het is veel te lang geleden dat we elkaar gezien hebben. De afgelopen week vertelde Hanneke me dat ze met het gezin naar een sportwedstrijd gingen. Haar zoon ging deelnemen aan een wedstrijd.

Het denken aan haar maakte me geil, en de warmte in auto hielp daar flink bij. Mijn pikte groeide en zat ongemakkelijk, zo in de autostoel en met een gordel om. Ik ben onrustig, ik zou mijn schatje weer zien! Het was lang geleden en laatst hadden we elkaar waanzinnig geile mails gestuurd. Jezus, wat kon ze me toch opgeilen met haar felle hete mailtjes!

Bijna mis ik de afslag, door mijn gedachtes aan haar. Ik minder vaart, het is nu niet ver meer. Ik slik als ik besef wat ik ga doen. Zou ze het waarderen? Ik ben tenslotte nooit zo dichtbij haar gezin geweest. Ik denk van wel, maar ben er niet helemaal zeker van.

Ik bereik een sportpark en rijd de auto de parkeerplaats op, tussen de bomen. Helemaal achterin vind ik een van de laatste plaatsen en zet de auto daar neer. Ik stap uit en merk meteen hoe koud het nog is. Mijn adem verandert meteen in een witte wolk. Links zijn de sportvoorzieningen en kleedruimtes. Ook een kantine. Rechtdoor, tussen de bomen zie ik het sportveld. Ik vermoed dat ze daar wel zal zijn.
Mijn ballen tintelen als ik denkt aan haar mooie gezicht, haar haar, haar heerlijke borsten en zalige volle blanke lijf.

Ik loop naar het veld, camera in mijn hand. De camera is een beetje een dekmantel, ik heb niks met dit sportevenement. Ik doe net alsof ik fotografeer. Er lopen een hoop sporters heen en weer naar het hoofdveld. Daar is het ook het drukste, dus ga ook ik daar naar toe. Ik gebruik de zoomlens van de camera om ook veraf te kunnen zoeken. Op die manier kan ik ook aan de overkant van het veld kijken. Zenuwachtig wacht ik totdat haar mooie lijf in de zoeker verschijnt.

Teleurgesteld ben ik als ik het hele veld heb afgezocht. Niks. Ik maak nog een rondje langs het hek, ze zal er toch wel zijn. Vijf minuten lang bekijk ik iedereen. Zenuwachtig besef ik dat ik wellicht tevergeefs ben gekomen... Ik zie haar niet. Even bedenk ik waar ik nog meer kan zoeken. Ik kan nog even in de kantine kijken. De kantine is niet zo heel erg groot, dus zoveel kans is daar niet.

Ik loop de donkere zaal binnen en kijk onopvallend rond. Ook niks. Kut. Ik ben zwaar teleurgesteld. Shit, helemaal voor niets hier heen gereden. Ik kan niet al te lang wegblijven, dus kan niet anders besluiten terug naar huis te gaan. Ik verlaat de kantine en loop terug naar de auto. Nog even heb ik het idee om de auto's even te bekijken, maar ik weet niet welke auto ze heeft. Ik weet niet eens waar ik naar zou moeten zoeken.

Het is voorbij voordat ik er er in heb. De omroep, ik meende de omroep de naam van haar zoon te noemen. Ineens ben ik wakker. Gelukkig komt er een herhaling. Ja! De naam van haar zoon wordt omgeroepen. Ze zijn er wel, ze moet er wel zijn! "...moeten verschijnen aan de start op de sintelbaan". Huh? Waar ik gekeken had was helemaal geen sintelbaan. Kennelijk is er nog een veld. Vandaar dat ik haar niet kon vinden...

Ik zoek even naar het andere veld. Ik herinner me een afslag in het pad achter de kantine, en haast me daar naar toe. Dan zie ik ook het bordje dat me wijst. Pfff, niet eerder gezien... Ik zoek weer met de zoomlens en meteen zie ik haar blonde haren wapperen in de verte. Hanneke staat langs het hek met haar man en haar dochtertje. Mijn hart springt op en adrenaline vloeit in mijn aderen binnen. Ineens wordt mijn paal wordt harder. Ik ga haar zien, ik ben zo blij. Ik ben toch niet voor niks gekomen en in gedachte zie ik al hoe we elkaar hartstochtelijk zoenen. Vreemd genoeg word ik nu zenuwachtig, mijn hart klopt in mijn keel. Langzaam nader ik haar, op het laatste moment bedenkend hoe ik haar zal laten weten dat ik er ben. Ik gebruik de camera als vermomming. Houd het ding voor mijn hoofd, ze herkent me zo vast niet. Ik kom uiteindelijk op een meter afstand naast haar staan aan de afscheiding met de sintelbaan. Ik heb de camera nog voor mijn ogen, en zie dat ze langs me naar het veld, naar haar zoon kijkt. Dan laat ik mijn camera zakken.

Ik zie haar prachtige ogen groter worden. Haar mond open wil gaan voor een schreeuw. Dan beseft ze dat ze dat niet kan doen. Haar mond gaat geluidloos weer dicht. Mmmmm, wat is ze mooi! Haar ogen, haar lippen, zo mooi rood! Ik wil haar kussen!!!! Ik kijk haar strak aan en geeft haar een knipoog. Ze wordt rood, lacht, kijkt dan weer betrapt om zich heen. Ze weet duidelijk even niet wat ze moet doen. Ze herstelt zich en kijkt even recht vooruit. Een lachje om haar mond verraadt haar blijdschap. Tegelijkertijd kan ze niet uitbundig worden, ze zou meteen vragen krijgen van haar man die aan de andere kant naast haar staat, een stopwatch in de hand.

Haar dochter vraagt iets en ze geeft antwoord. Kennelijk bevalt het antwoord haar man niet en krijgt ze een sneer van hem. Wat een eikel, zeg. Het doet zelfs mij pijn dat hij haar zo behandeld. Ik begrijp heel goed dat ze op zoek is naar waardering, aandacht en liefde.

Rustig sta ik aan het hek, en volg de wedstrijd, natuurlijk regelmatig naar haar kijkend. Alhoewel ik nu in haar buurt ben en me heerlijk voel, klopt mijn hart nog steeds in mijn keel. Een nervositeit die maar niet zakt. Ik wil haar vasthouden, aanraken, voelen, en het frustreert me even dat dat niet gaat. Kon ik haar maar aanspreken en vragen met me mee te gaan, even samen zijn. Even mijn armen om haar heen. Besluiteloos blijf ik staan, en bedenk ineens dat ik niets kan doen. Eindelijk sta ik vlak naast haar, en kan ik verder niets ondernemen. Actie moet van haar kant komen.

Hanneke kijkt me telkens stiekem aan en haar ogen lachen. Ook bij haar is er blijdschap, al kan ze die niet laten merken. Ik zie haar broeden, ze is iets aan het bedenken.
Ze draait zich naar man en dochter en ik hoor haar zeggen "Ik moet even naar de WC, ik voel me niet zo lekker." Haar man reageert weer bars "Maar Geert is aan het lopen! Je moet hier blijven! We kunnen nu toch niet weglopen?!?" Ze geeft hem meteen van repliek "Dat duurt nog wel even, en ik moet heel nodig. Als ik niet ga, dan doe ik het in mijn broek... Ik ben op tijd terug." En tegen haar dochter "Blijf jij bij papa?"

En met die woorden draait ze zich om en loopt terug naar de sportkantine. Ik blijf nog even staan, maak nog een foto, en zie hoe haar man boos is. Chagerijnig kijkt ie op zijn stopwatch. Dan draai ook ik me om, en slenter weg. Als ik uit de buurt ben, versnel ik mijn pas. Ik wil naar haar toe! Ik wil naast haar lopen, genieten van haar bewegingen, haar aanrakingen.
Ze loopt naar de kantine. Ik haal haar in, maar wel onwetend wat er gaat gebeuren. Zouden we weer op de WC eindigen, net als in Utrecht destijds? Mmmmm, de gedachte alleen al laat mijn pik zwellen. God wat was dat geil, zeg! Non-stop tongen, aan elkaar friemelen en ook nog even mijn eikel in haar heerlijke mond...

Het liefst zou ik nu met haar in bed liggen, weg uit de kou en genietend van dampende sex. Elkaar heftig neuken en in extase wegzakken.
Zodra het wandelpad een bocht omgaat staat ze te wachten. Met glunderend gezicht bespringt ze me zowat en drukt haar lippen op die van mij. Man, wat voelt dit goed! Elkaar stevig vasthoudend, druk ik me stevig tegen haar aan. "Owwwwh schatje!" hoor ik gesmoord in mijn nek, "Heerlijke vent!"
We kussen agressief en laten elkaar niet los. Het kan me niks schelen, dit moet even. Even dat enorme verlangen naar elkaar bevredigen.

"Kom! Kom met me mee..." zegt ze. "Waarheen?" vraag ik. "Weet ik niet... een plek waar we samen kunnen zijn" antwoordt ze, "Jongen, ik sta geil, ik sta nat! Mijn kut schreeuwt om je mooie pik. Lieverd, ik wil je, diep en hard in me. Nu, waar dan ook...." Mmmmm, heerlijk dit soort praat van haar te horen. Mijn pik klopt in mijn broek. De gedachte dat ze me dadelijk zou neuken, dat ik heerlijk in natte kutje kon genieten maakte me zo geil.. We haasten ons naar de kantine, en gaan naar binnen. We zoeken de toiletten.... snel.... Daar! een bordje naar links. In de gang ernaar toe lopen veel mensen en ik zie al meteen dat dit niet gaat werken. Nee, het is veel te druk. En bovendien zal het er best niet schoon zijn. Ranzig. Kut, wat nu... de tijd liep, zo voelde het.

Hanneke houdt mijn hand vast, dat voelt fijn. Heel fijn. Ze trekt me mee, ook zij is zich bewust van de tijd. Misschien een eenzaam plekje aan de achterzijde van het gebouw? We lopen gehaast over een pad langs de zijkant van de kantine, gaan de hoek om. Shit, nee, dat is de keuken, met openstaande deuren. Klote, mijn paal klopt in mijn broek, haar kutje moet zowat leeg lopen. De tijd dringt. Wat een frustratie, het deed bijna pijn! In het bos dan? Tegen een boom. Nee!... Of, jawel! Als het echt niet anders kan, maar wat is het koud!!!

Dan... stom! Waarom denkt ik daar niet meteen aan! Mijn auto... Die staat helemaal achteraan op het parkeerterrein, het was de enige vrije plek. Het is daar niet druk, er was niemand toen ik aankwam. "Kom!" zeg ik, "naar mijn auto. Kom snel!" We haasten ons, want de tijd dringt. Ze kan niet lang meer wegblijven. Terwijl we bijna rennen pakt ze haar telefoon. "Wacht!" zegt ze. Ik stopt met lopen. Ze belt haar man. "Met mij, he luister eens, ik heb echt knallende koppijn... Wat? Weet-ik-veel... Nee, net op komen zetten.. Ja, misschien niet genoeg gedronken of zo.... Ik ga even een ommetje maken hier... ik bel straks wel... Ja... Ok, doei." En ze verbreekt de verbinding. "Zo.." zegt ze, "dat levert ons een kwartier op, dan wordt ie achterdochtig. En gaat ie zoeken en bellen". Shit, een kwartier maar....

Achteraan op het parkeerterrein is het inderdaad rustig, er is niemand. Ik open de autodeur aan passagierszijde voor haar. Ze zegt "Nee, jij naar binnen". Verbaasd ga ik zitten. Meteen bespringt ze me en klimt op me. Hanneke drukte haar hete lippen op die van mij en heftig tongen we. Oh god, wat zalig. Ik wordt bedolven onder haar en geniet van haar zachte lijf, haar vormen. Ik trek de portier dicht en Hanneke sjort haar rokje omhoog. Meteen drukt ze haar handen op mijn bult. "Oh heerlijke schat, waar is die lekkere pik van je? Ik moet hem hebben, ik sta geil, dat wil je niet weten!!"
Tussen ons in wurm ik met mijn rits en knoop. Haar handen hebben mijn pik het eerst gevonden. Ze zuigt er snel even aan, en ik raak alleen maar meer en meer opgewonden van de broeierige zenuwachtige sfeertje. Genietend onderga ik haar onstuimige bui, en wordt er tenslotte in meegezogen. Mijn handen vliegen over borsten, trekken het vest omhoog, samen met het shirt. Een zwarte BH wordt zich baar en ik grijpt diep in de BH om haar volle borsten eruit te halen. Een heerlijk opwindend gezicht haar rijpe borsten boven me te zien hangen. Ik zuig aan de harde tepels, en Hanneke slaat een geile kreun.

Ondertussen gaat ze anders zitten en zonder moeite zuigt haar kletsnatte kut mijn paal naar binnen. Jezus, wat heerlijk! Meteen het volle tempo! Hevige neukend raak ik botergeil en gaat ik mee in haar geilheid. We beuken tegen elkaar in. We hebben niet eens het zelfde ritme, maar het maakt niet uit, het is een groot intens verlangen. Dit is zalig! De hele wereld is verdwenen, alleen mijn pik die waanzinnig heen en weer sopt in haar natte kutje. Ze neukt dierlijk en kreunt op dezelfde manier, totaal van de wereld. Ik ben uitgebreid aan het genieten van dit geile standje als ze al klaarkomt. Ze schokte en schreeuwt van genot, maar beweegt gewoon door. Binnen een minuut komt ze nog eens. Oh god, wat was dit zalig! Nu beuk ik me diep in haar. Ik ben nu zo geil als boter en ik neuk alsof mijn leven er van af hangt. Ik ga komen, ik voel het, haar kreunen maken me zo geil.... Jaaaah....Jaaah...

Waarom ik op dat moment mijn ogen open weet ik niet, maar in mijn ooghoek zie ik buiten een beweging. Ik schrik me te pletter, op 100 meter zie ik haar man lopen. "Shit, daar heb je je man!" zeg ik geagiteerd. Ze schrikt op, terwijl ze mijn pik nog stotend in haar kutje ontvangt. Alsof we het goed geoefend hebben gaat nu alles nu razendsnel samen: ik open de portier, nog even snel een vluchtige kus. Dan rolt ze van me af, trekt haar slipje omhoog en haar rok omlaag. Nog snel zegt ze "Volgende week, lieverd, dan wil ik je een hele middag! God, wat heb ik dit gemist!" Dan gaat haar gezicht op donker, en simuleert een knallende koppijn. Ze wankelt tussen de auto's uit, en schuifelt naar haar man toe. "Waar was je nou?" hoor ik een boze stem door de ruiten, "Han, ik had je toch gezegd dat je moest blijven, nu heb je de finish gemist!". "Man, ik heb koppijn" hoor ik haar zeggen, "Laat me met rust!". Alsof ie niet gehoord heeft wat ze zei, gaat ie door en blijft bars reageren. Met medelijden zie ik haar verdwijnen...

Ik kijk naar mijn pik. Goddomme, bijna klaargekomen, de druk van het orgasme was er al... Mijn paal en ballen en eigenlijk mijn hele schaamstreek zijn helemaal nat van haar kutvocht. Met spijt trek ik mijn broek omhoog. Maar god, wat was ze heerlijk, wat was de spanning toch geil.... En volgende week, volgende week maken we alles goed!